ارتباط تیپ های شبانه روزی با رفتارهای مراقبتی پرستاران

سابقه و هدف: تیپ های شبانه روزی، از جمله ویژگی های شخصیتی افراد است. تفاوت در عمل کرد و رفتار بین تیپ های شبانه روزی می تواند بر عمل کرد پرستاران از جمله مراقبت از مددجویان تاثیرگذار باشد. مراقبت مهم ترین ویژگی حرفه پرستاری محسوب می شود و در ارتقاء سطح سلامت بیماران، روند بهبودی و رضایت مندی آن ها نقش مهمی ایفا می کند. بر این اساس تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط تیپ های شبانه روزی با رفتارهای مراقبتی پرستاران انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی از نوع هم بستگی- توصیفی است. 573 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه تیپ های شبانه روزی (meq) و پرسش نامه رفتارهای مراقبتی (cbi) بود.  یافته ها: نتایج نشان داد تیپ های صبحی، عصری و بینابین به ترتیب شامل 1/36، 6، 9/57 درصد از نمونه ها را تشکیل دادند. در مقیاس رفتارهای مراقبتی، زیرمقیاس دانش و مهارت حرفه ای بیش ترین نمره و زیرمقیاس ارتباط و گرایش مثبت کم ترین امتیاز را دارا بوده اند. به جز زیرمقیاس توجه به تجارب دیگری، ارتباط معنی داری بین تیپ های شبانه روزی با دیگر زیرمقیاس های رفتارهای مراقبتی و هم چنین کل مقیاس رفتارهای مراقبتی پرستاران وجود داشت (004/0=p و 114/0=r).  نتیجه گیری: ارتباط مثبت بین تیپ های شبانه روزی و رفتارهای مراقبتی گویای آن است که پرستاران تیپ صبحی، رفتارهای مراقبتی بهتری نسبت به پرستاران تیپ عصری دارند. توجه بیش تر به پرستاران تیپ عصری به دلیل ویژگی های مربوط به این افراد مانند عدم تعادل عاطفی بیش تر و اعتماد به نفس پایین تر نسبت به افراد صبحی و آموزش به آن ها برای ارائه رفتارهای مراقبتی می تواند در ارتقاء کیفیت ارائه خدمات توسط پرستاران تیپ عصری موثر باشد